بحران فزاینده فروپاشی خانواده، افزون بر آنکه بنیانهای تمدن غرب را متزلزل کرده، به دلیل توسعه ارتباطات، سایر جوامع را نیز تحت تأثیر قرار داده است. این بحران، شمار رو به افزایشی از جامعهشناسان و اندیشه وران را بر آن داشته تا به واکاوی علتها و عوامل این پدیده بپردازند ودیدگاههای خود را در قالب کتاب، مقاله یا سخنرانی در اختیار جامعه قرار دهند.
کتاب « جنگ علیه خانواده» نوشته ویلیام گردنر، یکی از این دست آثار است.
گردنر دارای مدرک دکتری از دانشگاه استانفورد آمریکا است. او از سال 1971 در همین دانشگاه و نیز دانشگاه یورک به تدریس اشتغال داشته و دارای کتابها و مقالات متعدد در زمینههای اجتماعى، سیاسی و فرهنگی است.
نویسنده کتاب «جنگ علیه خانواده»، در اثر 600 صفحهای خود، به گونهای تفصیلی به بررسی علتهای بروز بحران فروپاشی خانواده در غرب، به ویژه آمریکا و کانادا، پرداخته و در طی نوزده فصل کتاب، با انتقاد از نظریههای فلسفی فراگیر، سیاستهای آموزشى، اقتصادى، فرهنگى، گروههای فشار فمینیستی و لابی هم جنسبازان، سکوت یا همراهی کلیسا، نظام تقنینی و قضایی و … ، راهکارهایی را برای کند کردن روند بحران و مهار آن پیشنهاد میکند.
زیارت اولین زائران حسین و بازگشت اهل بیت امام بر سر خاک گلگون شهیدان بهانه اى منطقى براى تاسیس عزاى اربعین بود. اولین حسین علیه السلام چه جابر باشد و چه دیگران و جابر قبل از اهل بیت به کربلا آمده باشد یا پس از آنان و این حضور چه در اربعین اول باشد و چه در اربعین دوم ، تغییرى در فلسفه اعلام اربعین به عنوان چهل روز عزاى براى حسین علیه السلام ایجاد نمى کند.
چهل روز متوالى - از عاشورا تا اربعین در واقع مراسم سالانه و رسمى اعلام انزجار از ظالمان تاریخ است و در این اعتراض عمومى ، حسین سمبل شجاعت ، پایمردى و آزادگى و یزید نماینده و مظهر جور و فجور است . در این چهل روز یاد حسین صدرنشین محفل دلها است و افکار عمومى بیش از هر حادثه مهم دیگرى تحت تاثیر حادثه کربلا است و این چهل روز فرصت مناسبى است تا مردم ، عشق به حسین و کینه و تنفر از قاتلان او را در دل خود بپرورانند و این کینه مقدس را با پوست و گوشت خود و فرزندانشان در آمیزند و عظمت گرمى حماسه عاشورا را به هر عصر و نسلى برسانند و شور عاشورا را هر سال تازه تر از سال گذشته بر پا کنند تا کلاس درس عاشورا هر سال با شکوهتر از سال پیش دائر گردد. اینجاست که فلسفه اربعین رخ مى نماید. باشد تا ما نیز از این کلاس پر بار درس شهادت بیاموزیم و خود را جهت یارى مولایمان حضرت مهدى (عج ) آماده نمائیم .
اربعین حسینى بر تمام حسینیان تسلیت باد.
دین بخشهای مختلفی دارد؛ یک سلسله از مسائل آن فردی و شخصی است، و فرد در زندگی شخصی خود، ولو هیچ کس اطّلاعی پیدا نکند، حتّی در دلش هم باید رعایت کند. دین میگوید در دلت هم نسبت به دیگران سوءظن نداشته باش. امّا اینها محل بحث نیست. کلام در آزادیهایی است که دین آنها را محدود کرده، دولت اسلامی آن محدودیتها را تأمین و با مخالفین آنها برخورد میکند؛ والاّ مسائل شرعی، اگرکاملاً فردی باشد و هیچ سرایتی به دیگران نداشته باشد، اصلاً محل بحثِ این آزادیها نیست؛ منتها دین با آن بینش عمیقی که اولیای دین داشتند، واسطهها را هم در نظر گرفته است؛ مثلاً اگر کسی بیاید وسط خیابان شرب خمر کند، با اینکه عمل او را یک کار اجتماعی به حساب نمیآورند، ولی، چون دین این کار را تظاهر به فسق، و دارای آثار سوئی برای جامعه میداند، آن را از نظر اجتماعی ممنوع کرده و یک جرم کیفری به حساب آورده و مجازات هم برایش تعیین کرده است.دین میگوید این مسئله اجتماعی است، وقتی در حضور دیگران انجام میگیرد...